اگر به خروج از رژیم کتوژنیک فکر می‌کنید، احتمالاً می‌دانید همچنان باید از منابع غلات و شکر فرآوری شده مانند پیتزا و کلوچه اجتناب کنید؛ اما لزومی ندارد از بسیاری از غذاها اجتناب نمایید.
با این رژیم غذایی، برای مدت بیشتری احساس سیری می‌کنید. این رژیم غذایی برای کاهش وزن در درازمدت، تاثیرگذاری بیشتری دارد.
در واقع، به نظر می‌رسد درصد بیشتری از چربی‌هایی که از طریق رژیم کتوژنیک از دست می رود، از حفره شکم می‌آیند.
برای اثبات این فایده‌ی رژیم کتوژنیک، تحقیقات بیشتری لازم است؛ اما یک مطالعه نشان داده است که این رژیم غذایی به بهبود علائم بیماری پارکینسون کمک می‌کند.
تحقیقات بیشتری برای تعیین بی‌خطر بودن رژیم کتو در درازمدت و عوارض رژیم کتوژنیک در حال انجام است.
رژیم غذایی کتوژنیک سبب کاهش سطح انسولین (به علت کاهش مصرف کربوهیدرات و در نتیجه کاهش سطح قند خون) در بدن می‌شود؛ بنابراین نقش مهمی در درمان این بیماری دارد.
به این حالت، گرسنگیِ سلول‌های سرطانی می‌گویند. زمانی که سلول‌های سرطانی تغذیه نشوند یا به اصطلاح گرسنه بمانند، احتمال پیشرفت تومورها هم به حداقل می‌رسد.
رژیم کتوژنیک همچنین می‌تواند تعادل آب و مواد معدنی بدن را تغییر دهد؛ بنابراین افزودن نمک اضافی به وعده‌های غذایی یا مصرف مکمل‌های معدنی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
اما به طور کلی به دلیل اینکه برنامه غذایی این رژیم، مصرف پروتئین ها و چربی ها را توصیه می کند و مصرف کربوهیدرات باید در طول این رژیم به حداقل ممکن برسد و از رژیم کتوژنیک برای تشنج طرفی بدن مادر و نوزاد نیاز به تمامی ریزمغذی ها و ویتامین ها در این ایام دارد؛ توصیه متخصصین تغذیه این است که قید اینگونه رژیم های لاغری را در شیردهی بزنند و تمرکزشان بر سلامتی خود و فرزندشان باشد. مواد غذایی مجاز در برنامه کتوژنیک
بیشتر چربی های غیراشباع سالم در این برنامه غذایی مجاز هستند؛ مانند:
به عنوان مثال برخی از اثرات فیزیکی وجود دارد که هنگام ترک رژیم کتوژنیک باید مراقب‌شان باشید:
معمولاً رژیم کتوژنیک بدون محدودیت کالری عمدی باعث کاهش وزن می‌شود.
رژیم‌های پالئو، ساوت بیچ و اتکینز همگی در این دسته قرار می‌گیرند که گاهی‌اوقات از آنها به‌عنوان رژیم‌های کتوژنیک یا رژیم کتو یاد می‌شود.
پروتئین‌های بدون چربی مانند: مرغ بدون پوست، ماهی و گوشت قرمز بدون چربی، به سوزاندن کالری دریافتی کمک می‌کنند.